hy    |   fr

Ակնկորութիւն, ութեան

s.

consternation, shame.

s.

Ամօթապարտութիւն. ամօթ.

Զակնկորութիւնն մեր անպատկառելի գործեսցէ։ Թափեցաւ յակնկորութենէ. (Կանոն.։ Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ակնկորութիւն ակնկորութիւնք
accusatif ակնկորութիւն ակնկորութիւնս
génitif ակնկորութեան ակնկորութեանց
locatif ակնկորութեան ակնկորութիւնս
datif ակնկորութեան ակնկորութեանց
ablatif ակնկորութենէ ակնկորութեանց
instrumental ակնկորութեամբ ակնկորութեամբք