cf. Անզաւակութիւն.
գրի եւ ԱՆՈՐԴՒՈՒԹԻՒՆ. իբր ռմկ. անորդիութիւն. ἁτεκνία. sterilitas, liberis privatio. Անզաւակութիւն. չունելն զորդիս. որդի չունենալը, տղոց տէր չըլլալը.
Անարգեն զծնունդս մարդոյ, եւ յարգեն զանորդութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)
Յանորդութեան, եւ ի բազմորդութեան. (Իսիւք.։)
Յանորդութեան բազմորդի. (Գէ. ես.։)
Զանորդութիւնն աղօթեն իմում անձին. (Առ որս. ՟Ը։)
Զանորդութիւն իւր լցուցանելով սառայ ի ձեռն նաժշտին, ոչ իրաւացոյց զառն տուն անորդութեամբ բառնալ թողուլ։ Քան զանորդութիւն եւ զանսէրութիւն ոգւոց ոչինչ ոք այլ չար գուցէ. եւ այս է անուսումնութիւն եւ անխրատութիւն. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. ել.։)
Յաճախ ի մէջ բերէ զամլութեան եւ զանորդութեան զպատմութիւն. (Կիւրղ. ղկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անորդութիւն | անորդութիւնք |
| accusatif | անորդութիւն | անորդութիւնս |
| génitif | անորդութեան | անորդութեանց |
| locatif | անորդութեան | անորդութիւնս |
| datif | անորդութեան | անորդութեանց |
| ablatif | անորդութենէ | անորդութեանց |
| instrumental | անորդութեամբ | անորդութեամբք |