cf. ԱՆԱՍՏՈՒԱԾՈՒԹԻՒՆ.
Զանօրէնութիւնսն ընդ ապաստուածութեանն (կամ անաստուածութեանն). (Նար. ՟Խ՟Ե։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապաստուածութիւն | ապաստուածութիւնք |
| accusatif | ապաստուածութիւն | ապաստուածութիւնս |
| génitif | ապաստուածութեան | ապաստուածութեանց |
| locatif | ապաստուածութեան | ապաստուածութիւնս |
| datif | ապաստուածութեան | ապաստուածութեանց |
| ablatif | ապաստուածութենէ | ապաստուածութեանց |
| instrumental | ապաստուածութեամբ | ապաստուածութեամբք |