ԲԱՆՋԱՐԱՒՈՐ ԲԱՆՋԱՐԵՂԷՆ. Կազմեալ բանջարով. ունակ բանջարոյ. խոտեղէն.
Բանջարաւոր դալարւով, եւ պտղոց ծառոց հեշտ վայելչութեամբ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Ի մէջ բանջարեղինացն պարարեալ. (Համամ առակ.։)
Լա՛ւ է կոչունք բանջարեղէնք (յն. հանդերձ բանջարովք) սիրով եւ շնորհիւ. (Առակ. ՟Ժ՟Ե. 17։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բանջարաւոր | բանջարաւորք |
| accusatif | բանջարաւոր | բանջարաւորս |
| génitif | բանջարաւորի | բանջարաւորաց |
| locatif | բանջարաւորի | բանջարաւորս |
| datif | բանջարաւորի | բանջարաւորաց |
| ablatif | բանջարաւորէ | բանջարաւորաց |
| instrumental | բանջարաւորաւ | բանջարաւորաւք |