cf. ԲԱԶՄԱՄԱՆԿՈՒԹԻՒՆ. որ եւ ԲԱԶՄԱԶԱՒԱԿՈՒԹԻՒՆ. εὑπαιδία proles numerosa խելմը զաւկի՝ թոռան տէր ըլլալը.
Յորժամ խնդրէիր ի տեառնէն զբարեմանկութիւն։ Հարսանիս պայծառս, բարեմանկութիւնս, ծերութիւնս խորինս. (Բրս. առ ընչեղս. եւ Բրս. հայեաց.։)
Յայսչափ բարեմանկութեան կեանս՝ մանկանց մանկունս հասունս հասակօք կարաց տեսանել. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարեմանկութիւն | բարեմանկութիւնք |
| accusatif | բարեմանկութիւն | բարեմանկութիւնս |
| génitif | բարեմանկութեան | բարեմանկութեանց |
| locatif | բարեմանկութեան | բարեմանկութիւնս |
| datif | բարեմանկութեան | բարեմանկութեանց |
| ablatif | բարեմանկութենէ | բարեմանկութեանց |
| instrumental | բարեմանկութեամբ | բարեմանկութեամբք |