hy    |   fr

Գոյարան

cf. Գոյապետ.

s.

Բուն աղբիւր գոյութեան. գոյացուցիչ.

Ստեղծիչ հրեշտակաց, գոյարան մտաց. (Նար. ՟Ձ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գոյարան գոյարանք
accusatif գոյարան գոյարանս
génitif գոյարանի գոյարանաց
locatif գոյարանի գոյարանս
datif գոյարանի գոյարանաց
ablatif գոյարանէ գոյարանաց
instrumental գոյարանաւ գոյարանաւք