cf. Դերեւանք.
cf. Դերեւանք.
Որում հետեւի փարթամութեան ընչից տանն դերեւումն։ Զտանն ի բարեփառութենէն զդերեւումն. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դերեւումն | դերեւմունք |
| accusatif | դերեւումն | դերեւմունս |
| génitif | դերեւման | դերեւմանց |
| locatif | դերեւման | դերեւմունս |
| datif | դերեւման | դերեւմանց |
| ablatif | դերեւմանէ | դերեւմանց |
| instrumental | դերեւմամբ | դերեւմամբք |