cf. Դժրողութիւն.
ԴԺՐՈՂՈՒԹԻՒՆ ԴԺՐՈՒԹԻՒՆ. cf. Դժրանք.
Մեղայ առ կեանսդ դժրողութեան։ Զխոստմանցն դժրողութիւնս. (Նար. ՟Ի՟Է. ՟Խ՟Ե։)
Ոչ մեկնի ի դժրողութեան (կամ դրժողութեան) բարուցն. (Խոր. ՟Բ. 23։)
Եթէ դժրութիւնք, եթէ զրպարտութիւք։ Զդժրութիւնս անդրէն դարձոյց. (Ոսկ. անոմ. ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դժրութիւն | դժրութիւնք |
| accusatif | դժրութիւն | դժրութիւնս |
| génitif | դժրութեան | դժրութեանց |
| locatif | դժրութեան | դժրութիւնս |
| datif | դժրութեան | դժրութեանց |
| ablatif | դժրութենէ | դժրութեանց |
| instrumental | դժրութեամբ | դժրութեամբք |