cf. Զիջութիւն.
ԶԻՋՈՒԹԻՒՆ ԶԻՋՈՒՄՆ. Զիջանելն, իրօք կամ նմանութեամբ.
Երկինք ցօղովն (սնուցանեն)՝ յամպոց զիջմանէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Դ։)
Անասնաբար սահեցմամբ՝ ըստ հողոյն զիջման՝ ընդ երկիր մածաք. (Նար. ՟Ձ՟Զ։)
Մի՛ ինչ յայսմանէ երկիցես, քանզի զիջութիւն է իրողութիւն. (Ոսկ. գծ.։)
Տնօրէնութիւն՝ ո՛չ է սեպհական գործ, այլ զիջումն ի պէտս հօտին։ Ճմլեցուցեալ խանդաղատեսցուք զԱստուածային կամացդ սաստն ի զիջումն եւ յողորմութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զիջումն | զիջմունք |
| accusatif | զիջումն | զիջմունս |
| génitif | զիջման | զիջմանց |
| locatif | զիջման | զիջմունս |
| datif | զիջման | զիջմանց |
| ablatif | զիջմանէ | զիջմանց |
| instrumental | զիջմամբ | զիջմամբք |