hy    |   fr

Ընդդիմախօսութիւն, ութեան

s.

cf. Ընդդիմաբանութիւն.

cf. ԸՆԴԴԻՄԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ.

Ամենայն ուրեք զանամօթութիւն հրէիցն ըմբերանէր զընդդիմախօսութեանն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 30։)

Զընդդիմախօսութիւն փորձողացն յամօթ առնել. (Բրսղ. մրկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընդդիմախօսութիւն ընդդիմախօսութիւնք
accusatif ընդդիմախօսութիւն ընդդիմախօսութիւնս
génitif ընդդիմախօսութեան ընդդիմախօսութեանց
locatif ընդդիմախօսութեան ընդդիմախօսութիւնս
datif ընդդիմախօսութեան ընդդիմախօսութեանց
ablatif ընդդիմախօսութենէ ընդդիմախօսութեանց
instrumental ընդդիմախօսութեամբ ընդդիմախօսութեամբք