budding, sprout.
Ընձիւղելն, իլն.
Զգովութիւն բարեբարոյս (կամ բարեբոյս) բեղնոյ ընծիւղման նորա, որ ի պարարտ անդաստանի հոգւոջն երեւէր. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընձիւղումն | ընձիւղմունք |
| accusatif | ընձիւղումն | ընձիւղմունս |
| génitif | ընձիւղման | ընձիւղմանց |
| locatif | ընձիւղման | ընձիւղմունս |
| datif | ընձիւղման | ընձիւղմանց |
| ablatif | ընձիւղմանէ | ընձիւղմանց |
| instrumental | ընձիւղմամբ | ընձիւղմամբք |