cf. Թախանձանք.
Թախանձելն. ժտելն. ժտութիւն.
Յաւելեալ ի նոյնս թախանձումն եւ աղերս. (Փարպ.։)
Մեծաւ թախանձմամբ. (Խոր. առ արծր.։)
Եւ Նեղութիւն. անձկութիւն. դժկամակութիւն.
Ամենագորով թախանձմամբ ընդ եղծման ջրողողն զազրագործաց կրկին վշտացար. (Նար. կ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թախանձումն | թախանձմունք |
| accusatif | թախանձումն | թախանձմունս |
| génitif | թախանձման | թախանձմանց |
| locatif | թախանձման | թախանձմունս |
| datif | թախանձման | թախանձմանց |
| ablatif | թախանձմանէ | թախանձմանց |
| instrumental | թախանձմամբ | թախանձմամբք |