cf. Խափանուած.
cf. ԽԱՓԱՆՈՒՄՆ.
Որ զպտղոյն խափանութիւն գործեսցէ (այս ինքն դատարկութեան). ո՛վ զազի՛ր եւ վատթար անպարապութեան. (Սեբեր. ՟Ժ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խափանութիւն | խափանութիւնք |
| accusatif | խափանութիւն | խափանութիւնս |
| génitif | խափանութեան | խափանութեանց |
| locatif | խափանութեան | խափանութիւնս |
| datif | խափանութեան | խափանութեանց |
| ablatif | խափանութենէ | խափանութեանց |
| instrumental | խափանութեամբ | խափանութեամբք |