remorse, compunction.
Խեթալն. խեթահարն գտանիլ. եւ Ցաւ սրտի ընդխեթիւ հայելն աստուծոյ, կամ ընդ խայթումն խղճի. սրտի խոստուկ.
Խզումն խեղդմանց, ընդարձակութիւն նեղութեանց. համառօտումն խեթմանց, հալածումն հեծութեանց. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
cf. ԽԻԹՈՒՄՆ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խեթումն | խեթմունք |
| accusatif | խեթումն | խեթմունս |
| génitif | խեթման | խեթմանց |
| locatif | խեթման | խեթմունս |
| datif | խեթման | խեթմանց |
| ablatif | խեթմանէ | խեթմանց |
| instrumental | խեթմամբ | խեթմամբք |