cf. Խելագարութիւն.
cf. ԽԵԼԱԳԱՐՈՒԹԻՒՆ.
Յարբեցութենէ եւ կամ ի խելայեղութենէ։ Անհնարին խելայեղութիւն է. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Մոլեկան խելայեղութեամբն. (Պիտ.։)
Անհանճարութիւն եւ խելայեղութիւն եւ ի մարմնականս գայթագղեցուցանէ, եւ ի կենացն՝ որ առ աստուած օտարացուցանէ. (Լմբ. առակ.։)
Վասն աձլոցն յերկուանալ՝ որոց նախ քան զխաչն կրից, մեծի է խելայեղութեան. (Սարկ. հանգ.։)
Զցածութեան ասէ բանս խօսիմ, այսինքն զգաստութեան եւ զխոնարհութեան. զգաստութեանն՝ ընդդէմ խելայեղութեան կարծեացն ասելով, եւ այլն. (Ոսկ. գծ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խելայեղութիւն | խելայեղութիւնք |
| accusatif | խելայեղութիւն | խելայեղութիւնս |
| génitif | խելայեղութեան | խելայեղութեանց |
| locatif | խելայեղութեան | խելայեղութիւնս |
| datif | խելայեղութեան | խելայեղութեանց |
| ablatif | խելայեղութենէ | խելայեղութեանց |
| instrumental | խելայեղութեամբ | խելայեղութեամբք |