Կարկատելն, իլն, ըստ ամենայն առման.
Երկար տարածէր՝ անօսրութիւն առնելով հաւասար. (Պղատ. տիմ.։)
Իսկ (Սանահն.)
Ի բերանոց կարկատումն հերձուածածողաց. իբր կարկումն։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կարկատումն | կարկատմունք |
| accusatif | կարկատումն | կարկատմունս |
| génitif | կարկատման | կարկատմանց |
| locatif | կարկատման | կարկատմունս |
| datif | կարկատման | կարկատմանց |
| ablatif | կարկատմանէ | կարկատմանց |
| instrumental | կարկատմամբ | կարկատմամբք |