hy    |   fr

Կողացաւութիւն, ութեան

s.

cf. Կողացաւ.

s.

ԿՈՂԱՑԱՒ եւ ԿՈՂԱՑԱՒՈՒԹԻՒՆ. Ցաւ կողից. կշտացաւ, կշտի ցաւ. cf. Կողախիթ ջերմն.

Կողացաւ ... քովացաւ. (Վստկ. ՟Մ՟Հ՟Ը։)

Է դարձեալ այլ ցաւ, զոր կողացաւութիւն կոչեն. (Կանոն.)

Թէ խարտեաշ մաղձն յինքն ժողովի, կողացաւույիւն առնէ. (Բժշկարան.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կողացաւութիւն կողացաւութիւնք
accusatif կողացաւութիւն կողացաւութիւնս
génitif կողացաւութեան կողացաւութեանց
locatif կողացաւութեան կողացաւութիւնս
datif կողացաւութեան կողացաւութեանց
ablatif կողացաւութենէ կողացաւութեանց
instrumental կողացաւութեամբ կողացաւութեամբք