cf. ՃԱՇԱԿԵԼԻՔ. γεῦσις.
Զճաշակելութիւն, զհոտոտելութիւն. (Փիլ. իմաստն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճաշակելութիւն | ճաշակելութիւնք |
| accusatif | ճաշակելութիւն | ճաշակելութիւնս |
| génitif | ճաշակելութեան | ճաշակելութեանց |
| locatif | ճաշակելութեան | ճաշակելութիւնս |
| datif | ճաշակելութեան | ճաշակելութեանց |
| ablatif | ճաշակելութենէ | ճաշակելութեանց |
| instrumental | ճաշակելութեամբ | ճաշակելութեամբք |