hy    |   fr

Մարտուցանեմ, ուցի

va.

to cause to fight, to provoke to combat;
to defy, to challenge.

ն.

ἑκπολεμόω bellum alicui conscisco cum aliquo. Տալ մարտնչել. ի կռիւ շարժել. իրարու հետ ձգել.

Յորժամ ընդ ամենեցուն մարտուցեր (կամ մարտուսցես) զմեզ, յայնժամ թողուս զմեզ, եւ գնաս. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ուցանեմ

Voix Active

Indicatif
Présent
ես մարտուցանեմ
դու մարտուցանես
նա մարտուցանէ
մեք մարտուցանեմք
դուք մարտուցանէք
նոքա մարտուցանեն
Imparfait
ես մարտուցանեի
դու մարտուցանեիր
նա մարտուցանէր
մեք մարտուցանեաք
դուք մարտուցանեիք
նոքա մարտուցանեին
Aoriste
ես մարտուցի
դու մարտուցեր
նա մարտոյց
մեք մարտուցաք
դուք մարտուցէք
նոքա մարտուցին
Subjonctif
Présent
ես մարտուցանիցեմ
դու մարտուցանիցես
նա մարտուցանիցէ
մեք մարտուցանիցեմք
դուք մարտուցանիցէք
նոքա մարտուցանիցեն
Aoriste
ես մարտուցից
դու մարտուսցես
նա մարտուսցէ
մեք մարտուսցուք
դուք մարտուսցջիք
նոքա մարտուսցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ մարտուցաներ
դուք մի՛ մարտուցանէք
Impératif
դու մարտո՛
դուք մարտուցէ՛ք
Exhortatif (thème du présent)
դու մարտուցանիջիր
դուք մարտուցանիջիք
Exhortatif (thème du passé)
դու մարտուսջի՛ր
դուք մարտուսջի՛ք