cf. Մաքառ.
διάλεξις disputatio. Մաքառիլն. պայքար. վէճ. վիճաբանութիւն. տրամախօսութիւն առարկուածովք.
Որ խիզախէրն՝ յապշութիւն պարտեաւ ընդ մեծ մաքառումն սրբոց ճգնաւորացն. (Շար.։)
Բազում մաքառումն ընդդէմ նորա եդեալ՝ կշտամբէր. (Յհ. կթ.։)
Ի նոյն խօսսն իւր է մաքառումն մի, զոր ասացեալ է նորա մեծապէս վասն բաշխից։ Միւս եւս գիրք՝ մաքառումն ընտրանաւ։ Տեսանեմք եւ զմաքառումն գայիոսի, զի էր նա այր կորովի եւ իմաստուն բանիւ. զի արարեալ է նորա զայս գիրս մաքառման ի հռոմ քաղաքի ընդդէմ պրոկղոսեայ (մոնտանեան). (Եւս. պտմ. ՟Դ. 26։ ՟Բ. 26։ ՟Զ. 20։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մաքառումն | մաքառմունք |
| accusatif | մաքառումն | մաքառմունս |
| génitif | մաքառման | մաքառմանց |
| locatif | մաքառման | մաքառմունս |
| datif | մաքառման | մաքառմանց |
| ablatif | մաքառմանէ | մաքառմանց |
| instrumental | մաքառմամբ | մաքառմամբք |