hy    |   fr

Յառաջախոհութիւն, ութեան

s.

previous deliberation, premeditation.

s.

Կանխաւ խորհելն. նախահայեաց տեսութիւն.

Մտացն յառաջախոհութեամբ ժողովէ զոր ինչ եւ կամի. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յառաջախոհութիւն յառաջախոհութիւնք
accusatif յառաջախոհութիւն յառաջախոհութիւնս
génitif յառաջախոհութեան յառաջախոհութեանց
locatif յառաջախոհութեան յառաջախոհութիւնս
datif յառաջախոհութեան յառաջախոհութեանց
ablatif յառաջախոհութենէ յառաջախոհութեանց
instrumental յառաջախոհութեամբ յառաջախոհութեամբք