syntax;
orthography.
ՅԱՐՄԱՐԱԳՐՈՒԹԻՒՆ ՅԱՐՄԱՐԱԴՐՈՒԹԻՒՆ. Շարագրութիւն. շարադրութիւն. որպէս յն. սի՛նդաքսիս. σύνταξις . որ եւ Բաղդասութիւն. եւ Յարմար դասաւորութիւն բանի եւ այլոց իրաց. ըստ յն. յարմար գրութիւն.
Մի՛ յոյժ ստուգաբանել զբանիցն յարմարագրութիւնն, այլ ի պատշաճութիւն իմաստիցն հայել։ Ատամանց գովութիւն՝ կարծրութիւն, եւ յարմարագրութիւն. (Նիւս. երգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յարմարագրութիւն | յարմարագրութիւնք |
| accusatif | յարմարագրութիւն | յարմարագրութիւնս |
| génitif | յարմարագրութեան | յարմարագրութեանց |
| locatif | յարմարագրութեան | յարմարագրութիւնս |
| datif | յարմարագրութեան | յարմարագրութեանց |
| ablatif | յարմարագրութենէ | յարմարագրութեանց |
| instrumental | յարմարագրութեամբ | յարմարագրութեամբք |