hy    |   fr

Յարմարաւոր

adj.

cf. Յարմար.

adj.

Յարմարական. պատկանաւոր. յանկաւոր.

Որ ինչ ինձ է յարմարաւոր։ Վեհագոյն մեծութեան խորհրդոյ յարմարաւոր դիմակերպութիւն. (Նար. ՟Լ՟Գ. ՟Ղ՟Գ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յարմարաւոր յարմարաւորք
accusatif յարմարաւոր յարմարաւորս
génitif յարմարաւորի յարմարաւորաց
locatif յարմարաւորի յարմարաւորս
datif յարմարաւորի յարմարաւորաց
ablatif յարմարաւորէ յարմարաւորաց
instrumental յարմարաւորաւ յարմարաւորաւք