Նաւելն. նաւարկութիւն.
Խորհրդական ճարտարապետք, որք զօդային նաւելութիւնս, եւ զհանգիտահրեշտակ վարս յերկրի տարածեցին. (Կիւրղ. ի կոյսն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նաւելութիւն | նաւելութիւնք |
| accusatif | նաւելութիւն | նաւելութիւնս |
| génitif | նաւելութեան | նաւելութեանց |
| locatif | նաւելութեան | նաւելութիւնս |
| datif | նաւելութեան | նաւելութեանց |
| ablatif | նաւելութենէ | նաւելութեանց |
| instrumental | նաւելութեամբ | նաւելութեամբք |