Նշդարենի, նւոյ, նեաց

s.

ՆՇԴԱՐԵՆԻ ՆՇԴԱՐԻ. πτελέα ulmus. Տունկ անպտուղ, զորով պատի որթ. որպէս սարոյն. կամ ռմկ. կնձնի, պտղի .... ըստ Լեհ. ծառ յազգէ ցախից. որպէս լտ. carpinus.

Էր ի մէջ քաղաքին ծառ մի նշդարենի. (Հ. յունիս. ՟Ի՟Ը.։)

Նոճի նոճ յեռից ... նշդարենի սահ (շախ). (Նար. տաղ ծն.։)

Երկուց խնձորից (այտից) նշդարենի ոստոց. (Տաղ ի յհ. մկ.։)

Պատատի՝ որպէս զձիթենեօքդ բաղեղն, եւ կամ զնշդարեօք որթք. (Փիլ. լիւս.։)