attack, assault, valour, bravery, military expedition or enterprise, deeds, feats of arms, exploits;
success, conquest, victory.
ՇԱՀԱՏԱԿԻՒՆ ՇԱՀԱՏԱԿՈՒԹԻՒՆ. ՇԱՀԱՏԱԿՈՒՄՆ. Շահատակելն. արշաւանք. յարձակումն.
Շաչիւն կառաց, շահատակիւն հեծելոց. (Նաւում. ՟Գ. 2.) յն. հետամուտ. διώκων.
Առաջին էք՝ ոչ շահատակութեանս ասեմ, այլ ի մտէ ուղեւորութեան. (Խոր. ՟Գ. 16. (հին տպ. շահաստանութեան)։)
Եւ բեզեկ զփայիթոն նախընթացիկ շահատակմամբ յղէր ասպատակ. (Մագ. ՟Կ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շահատակումն | շահատակմունք |
| accusatif | շահատակումն | շահատակմունս |
| génitif | շահատակման | շահատակմանց |
| locatif | շահատակման | շահատակմունս |
| datif | շահատակման | շահատակմանց |
| ablatif | շահատակմանէ | շահատակմանց |
| instrumental | շահատակմամբ | շահատակմամբք |