hy    |   fr

Շլութիւն, ութեան

s.

cf. Շլացութիւն.

cf. ՇԼԱՑՈՒԹԻՒՆ.

Զաչացն շլութիւն փոփոխէր ի տեսանել. (Կոչ. ՟Ժ՟Է. (հին տիպ. ՟Ժ՟Ե)։)

Եւ զնա հարու շըլութեամբ աչաց. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շլութիւն շլութիւնք
accusatif շլութիւն շլութիւնս
génitif շլութեան շլութեանց
locatif շլութեան շլութիւնս
datif շլութեան շլութեանց
ablatif շլութենէ շլութեանց
instrumental շլութեամբ շլութեամբք