cf. ՈՒԺԵՂՈՒԹԻՒՆ, եւ ԲՌՆՈՒԹԻՒՆ.
Ուժաւորութիւն, դաւաճանութիւն, եւ խարդախութիւն. (Շիր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ուժաւորութիւն | ուժաւորութիւնք |
| accusatif | ուժաւորութիւն | ուժաւորութիւնս |
| génitif | ուժաւորութեան | ուժաւորութեանց |
| locatif | ուժաւորութեան | ուժաւորութիւնս |
| datif | ուժաւորութեան | ուժաւորութեանց |
| ablatif | ուժաւորութենէ | ուժաւորութեանց |
| instrumental | ուժաւորութեամբ | ուժաւորութեամբք |