hy    |   fr

Չանսաւորութիւն, ութեան

s.

disobedience;
contumacy.

s.

ՉԱՆՍԱՑՈՒԹԻՒՆ ՉԱՆՍԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ. Չանսալն. անսաստութիւն. մտիկ չընելն.

Ամբաստանութիւն չանսացութեան նոցա. (Մխ. երեմ.։)

Յարգելուլ զնա՝ չանսայր ... առ չանսաւորութեան անխոնարհելի մնացեալ. (Արծր. ՟Դ. 2։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif չանսաւորութիւն չանսաւորութիւնք
accusatif չանսաւորութիւն չանսաւորութիւնս
génitif չանսաւորութեան չանսաւորութեանց
locatif չանսաւորութեան չանսաւորութիւնս
datif չանսաւորութեան չանսաւորութեանց
ablatif չանսաւորութենէ չանսաւորութեանց
instrumental չանսաւորութեամբ չանսաւորութեամբք