evil omen;
ill-luck, misfortune, mischance;
unhappiness.
cf. ՉԱՐԱԴԻՒՈՒԹԻՒՆ. βαριδαιμονία.
Ոչ ինչ թողաւ, որ ի վերագոյն չարաբաստութիւնն տանի. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | չարաբաստութիւն | չարաբաստութիւնք |
| accusatif | չարաբաստութիւն | չարաբաստութիւնս |
| génitif | չարաբաստութեան | չարաբաստութեանց |
| locatif | չարաբաստութեան | չարաբաստութիւնս |
| datif | չարաբաստութեան | չարաբաստութեանց |
| ablatif | չարաբաստութենէ | չարաբաստութեանց |
| instrumental | չարաբաստութեամբ | չարաբաստութեամբք |