cf. Պառակտութիւն.
ՊԱՌԱԿՏՈՒԹԻՒՆ ՊԱՌԱԿՏՈՒՄՆ. διχοστασία dissenssio, discessio. Պառակտելն, եւ իլն. պատառումն. հերձուած.
Ուր հեռ ի ձեզ եւ նախանձ, եւ հերձուածք եւ պառակտութիւնք. (Ոսկ. ես.։)
Սկիզբն առնէին միաւորութեան, եւ լուծանելոյ զկրճիմն պառակտութեանն. (Ժող. հռոմկլ.)
Խոյս տուեալ, որ ունի զերկմտութիւն եւ զպառակտումն. (Միք. պտր. առ Շ։)
Կամ է ինձ երկրորդել վասն պառակտման Իսմայէլի. (Կիր. պտմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պառակտումն | պառակտմունք |
| accusatif | պառակտումն | պառակտմունս |
| génitif | պառակտման | պառակտմանց |
| locatif | պառակտման | պառակտմունս |
| datif | պառակտման | պառակտմանց |
| ablatif | պառակտմանէ | պառակտմանց |
| instrumental | պառակտմամբ | պառակտմամբք |