cf. Պատկառանք.
αἱδώς verecundia. Պատկառելն. պատկառութիւն. պատկառանք.
Պարկեշտութիւն, պատկառումն, եւ խորշումն. (Արիստ. առաք.։)
Եւ զիս պատկառումն ունի յոյժ, մինչ զի ոչ կարեմ նկատել զպատկերս ձեր. (Ճ. ՟Գ.։ 10)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատկառումն | պատկառմունք |
| accusatif | պատկառումն | պատկառմունս |
| génitif | պատկառման | պատկառմանց |
| locatif | պատկառման | պատկառմունս |
| datif | պատկառման | պատկառմանց |
| ablatif | պատկառմանէ | պատկառմանց |
| instrumental | պատկառմամբ | պատկառմամբք |