hy    |   fr

Պարծենողութիւն, ութեան

s.

cf. Պարծումն.

s.

ՊԱՐԾԵՆԱԼՈՒԹԻՒՆ ՊԱՐԾԵՆՈՂՈՒԹԻՒՆ. Ախտ պարծելոյ. սնապարծութիւն. Պարծենկոտութիւն.

Կալցէ զքեզ գովութիւն յայլոց եւ պարծենալութիւն։ Զի մի՛ անկցիս յախտ պարծենողութեան, եւ կորուսանիցես զվաստակս քո. (Վրք. հց. ՟Է. ՟Ժ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պարծենողութիւն պարծենողութիւնք
accusatif պարծենողութիւն պարծենողութիւնս
génitif պարծենողութեան պարծենողութեանց
locatif պարծենողութեան պարծենողութիւնս
datif պարծենողութեան պարծենողութեանց
ablatif պարծենողութենէ պարծենողութեանց
instrumental պարծենողութեամբ պարծենողութեամբք