hy    |   fr

Պճնութիւն, ութեան

s.

cf. Պճնումն.

s.

ՊՃՆՈՒԹԻՒՆ ՊՃՆՈՒՄՆ. որ եւ պճն. Պճնանք. պաճուպանք. պճնիլն. զարդարանք. շուք պատկերի դիմաց եւ զգեստուց.

Տան զինքեանս պճնութեան եւ զարդարուն զգեստուց. (Բրս. մկրտ.։)

Յարդարիչ ծածուկ պճնութեան, որ ի հոգին է վայելչութիւն. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)

Աստանօր նախահորն կանգնումն կուսից, աճեցումն տղայոց, պարարումն ծերոց. (Մաշտ.։)

Զայն ձեւն փոխեցին ի պճնումն աբեղայից. (Վանակ. հց.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif պճնութիւն պճնութիւնք
accusatif պճնութիւն պճնութիւնս
génitif պճնութեան պճնութեանց
locatif պճնութեան պճնութիւնս
datif պճնութեան պճնութեանց
ablatif պճնութենէ պճնութեանց
instrumental պճնութեամբ պճնութեամբք