hy    |   fr

Սենեկապետութիւն, ութեան

s.

office or charge of High Chamberlain.

s.

պաշտօն եւ գործ սենեկապետի.

Զոր ներսէսն բարձեալ ունէր ի սպասու թագաւորին ըստ օրինաց սենեկապետութեանն. (Բուզ. ՟Դ. 3։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սենեկապետութիւն սենեկապետութիւնք
accusatif սենեկապետութիւն սենեկապետութիւնս
génitif սենեկապետութեան սենեկապետութեանց
locatif սենեկապետութեան սենեկապետութիւնս
datif սենեկապետութեան սենեկապետութեանց
ablatif սենեկապետութենէ սենեկապետութեանց
instrumental սենեկապետութեամբ սենեկապետութեամբք