hy    |   fr

Սուլտանութիւն, ութեան

s.

dignity of a sultan.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սուլտանութիւն սուլտանութիւնք
accusatif սուլտանութիւն սուլտանութիւնս
génitif սուլտանութեան սուլտանութեանց
locatif սուլտանութեան սուլտանութիւնս
datif սուլտանութեան սուլտանութեանց
ablatif սուլտանութենէ սուլտանութեանց
instrumental սուլտանութեամբ սուլտանութեամբք