hy    |   fr

Սունաւոր

cf. Սուինաւոր.

adj.

որպէս Սըւնաւոր. Կրօղ զսուին.

հետեւակազօր մկնդաւորք եւ սունաւորք։ Վաղրաւորք, սակրաւորք, սունաւորք։ Սունաւորք՝ աղեղնաւորք. (Ագաթ.։ Բուզ. ՟Դ. 15։ Շ. եդես.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif սունաւոր սունաւորք
accusatif սունաւոր սունաւորս
génitif սունաւորի սունաւորաց
locatif սունաւորի սունաւորս
datif սունաւորի սունաւորաց
ablatif սունաւորէ սունաւորաց
instrumental սունաւորաւ սունաւորաւք