hy    |   fr

Ստացուածաշատութիւն, ութեան

s.

great quantity of goods;
cf. Ընչաւէտութիւն.

s.

Շատութիւն ստացուածոց, ճոխութիւն, մեծութիւն.

Պտղաբերութիւն, եւ ստացուածաշատութիւն, եւ շահեկանութիւն. (Բուզ. ՟Գ. 3։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ստացուածաշատութիւն ստացուածաշատութիւնք
accusatif ստացուածաշատութիւն ստացուածաշատութիւնս
génitif ստացուածաշատութեան ստացուածաշատութեանց
locatif ստացուածաշատութեան ստացուածաշատութիւնս
datif ստացուածաշատութեան ստացուածաշատութեանց
ablatif ստացուածաշատութենէ ստացուածաշատութեանց
instrumental ստացուածաշատութեամբ ստացուածաշատութեամբք