share, inheritance, portion;
chance;
benefice, ecclesiastical dignity or state.
ἁποκλήρωσις sors, distributio, clericatus. Վիճակ. ժառանգութիւն, եւ Ժառանգաւորութիւն. կղերիկոսութիւն.
Աստանօր կենացս փոխարէն առցէ զվիճակաւորութիւն իւրաքանչիւր ոք (ի հանդերձեալն)։ Ժամ է մեզ արտադրել զքահանայական կարգս եւ վիճակաւորութիւն. (Դիոն. եկեղ.։)
Վիճակաւորութիւնս զայսոսիկ կոչէ ըստ իւրաքանչիւր կարգի քահանայականի որոշաբար ունել զքահանայականին սպասաւորութիւն, որպէս վիճակել զնա. զորովք զանց առնել ոչ կարէ. (Մաքս. ի դիոն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վիճակաւորութիւն | վիճակաւորութիւնք |
| accusatif | վիճակաւորութիւն | վիճակաւորութիւնս |
| génitif | վիճակաւորութեան | վիճակաւորութեանց |
| locatif | վիճակաւորութեան | վիճակաւորութիւնս |
| datif | վիճակաւորութեան | վիճակաւորութեանց |
| ablatif | վիճակաւորութենէ | վիճակաւորութեանց |
| instrumental | վիճակաւորութեամբ | վիճակաւորութեամբք |