principality, chief power, highest dignity.
ἰεραρχία hierarchia. Վսեմապետութիւն. սրբազնապետութիւն. քահանայապետութիւն.
Սարկաւագունք դասակցեալք ընդ քահանայս իսկ եւ իսկ զկնի քահանայականն վսեմապետութեան. (Գր. սքանչ. ի ստեփ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վսեմապետութիւն | վսեմապետութիւնք |
| accusatif | վսեմապետութիւն | վսեմապետութիւնս |
| génitif | վսեմապետութեան | վսեմապետութեանց |
| locatif | վսեմապետութեան | վսեմապետութիւնս |
| datif | վսեմապետութեան | վսեմապետութեանց |
| ablatif | վսեմապետութենէ | վսեմապետութեանց |
| instrumental | վսեմապետութեամբ | վսեմապետութեամբք |