stability, firmness;
lieutenancy;
vicegerency, vicariate;
substitution.
Ունելն հաստատութեամբ զտեղին. զտեղումն.
Ոչ բնական տեղակալութեամբ ի նմա գերակայեալ. (Անան. եկեղ.։ (որ եւ կարէ ըստ տեղւոյն նշանակել եւ Կուսակալութիւն. տեղապահութիւն։))
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տեղակալութիւն | տեղակալութիւնք |
| accusatif | տեղակալութիւն | տեղակալութիւնս |
| génitif | տեղակալութեան | տեղակալութեանց |
| locatif | տեղակալութեան | տեղակալութիւնս |
| datif | տեղակալութեան | տեղակալութեանց |
| ablatif | տեղակալութենէ | տեղակալութեանց |
| instrumental | տեղակալութեամբ | տեղակալութեամբք |