hy    |   fr

Փողաւոր

adj.

gluttonous.

adj.

Ունօղ զփող, կամ զկոկորդ մեծ. շատակեր, արբշիռ. մակդիր դիոնեսեայ բաքոսի.

Զքո նախարարս բերելով զԱստուածսն հնձանեան փողաւորք դիոնէսի ուրախութեամբ եւ պարուք. (Պտմ. աղեքս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փողաւոր փողաւորք
accusatif փողաւոր փողաւորս
génitif փողաւորի փողաւորաց
locatif փողաւորի փողաւորս
datif փողաւորի փողաւորաց
ablatif փողաւորէ փողաւորաց
instrumental փողաւորաւ փողաւորաւք