cf. ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ, ըստ ՟Ա. նշ.
Փորձմանն ի լերին։ Առաջնովք փորձմամբքն։ Երիւք փորձմնմբ։ Ի փորձմանց աշխարհիս. (Գանձ.։ Շ. մտթ. եւ Շ. խոստ.։ Նիւս. թէոդոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փորձումն | փորձմունք |
| accusatif | փորձումն | փորձմունս |
| génitif | փորձման | փորձմանց |
| locatif | փորձման | փորձմունս |
| datif | փորձման | փորձմանց |
| ablatif | փորձմանէ | փորձմանց |
| instrumental | փորձմամբ | փորձմամբք |