hy    |   fr

Օտարատեցութիւն, ութեան

s.

hatred of strangers, inhospitality.

s.

Ատելութիւն ընդդէմ օտարաց եւ հիւրից. ամարդութիւն. անգթութիւն.

Չարաչար օտարատեցութիւն հնարեցան. (Իմ. ՟Ժ՟Թ. 12։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif օտարատեցութիւն օտարատեցութիւնք
accusatif օտարատեցութիւն օտարատեցութիւնս
génitif օտարատեցութեան օտարատեցութեանց
locatif օտարատեցութեան օտարատեցութիւնս
datif օտարատեցութեան օտարատեցութեանց
ablatif օտարատեցութենէ օտարատեցութեանց
instrumental օտարատեցութեամբ օտարատեցութեամբք