Աղօթակացութիւն. աղօթք.
Կէտոսն զբերանն եբաց յելս աղօթկերութեան, եւ զլեզուն փոխ տուեալ ի բանից բարբառս. (Փիլ. յովն.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աղօթկերութիւն | աղօթկերութիւնք |
| accusatif | աղօթկերութիւն | աղօթկերութիւնս |
| génitif | աղօթկերութեան | աղօթկերութեանց |
| locatif | աղօթկերութեան | աղօթկերութիւնս |
| datif | աղօթկերութեան | աղօթկերութեանց |
| ablatif | աղօթկերութենէ | աղօթկերութեանց |
| instrumental | աղօթկերութեամբ | աղօթկերութեամբք |