ԱՆՑԱՍՄՆՈՒԹԻՒՆ (որ հնչի՝ ԱՆՑԱՍԸՄՆՈՒԹԻՒՆ) Անցասումն գոլ. անբարկացողութիւն. հեզութիւն.
Տե՛ս զանցասըմնութիւն աւետարանչին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 39։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անցասմնութիւն | անցասմնութիւնք |
| accusatif | անցասմնութիւն | անցասմնութիւնս |
| génitif | անցասմնութեան | անցասմնութեանց |
| locatif | անցասմնութեան | անցասմնութիւնս |
| datif | անցասմնութեան | անցասմնութեանց |
| ablatif | անցասմնութենէ | անցասմնութեանց |
| instrumental | անցասմնութեամբ | անցասմնութեամբք |