cf. ԱՍՏՈՒԱԾՊԱՇՏՈՒԹԻՒՆ.
Տնկել ի սիրտ մարդկան զերկիւղ տեառն աստուածապաշտութեան. (Ագաթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածապաշտութիւն | աստուածապաշտութիւնք |
| accusatif | աստուածապաշտութիւն | աստուածապաշտութիւնս |
| génitif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութեանց |
| locatif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութիւնս |
| datif | աստուածապաշտութեան | աստուածապաշտութեանց |
| ablatif | աստուածապաշտութենէ | աստուածապաշտութեանց |
| instrumental | աստուածապաշտութեամբ | աստուածապաշտութեամբք |