cf. Արութիւն.
ԱՐՒԱՆԱԼ եւ ԱՐՒՈՒԹԻՒՆ. cf. ԱՐԻԱՆԱԼ. եւ ԱՐԻՈՒԹԻՒՆ, ԱՐՈՒԹԻՒՆ։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | արւութիւն | արւութիւնք |
| accusatif | արւութիւն | արւութիւնս |
| génitif | արւութեան | արւութեանց |
| locatif | արւութեան | արւութիւնս |
| datif | արւութեան | արւութեանց |
| ablatif | արւութենէ | արւութեանց |
| instrumental | արւութեամբ | արւութեամբք |