ԲԱՐԴՈՒԹԻՒՆ ԲԱՐԴՈՒՄՆ. Դիզումն, եւ դիզանալն.
Ծխոյն բարդութեան։ Բանիցս բարդութեան. (Նար. ՟Ա. եւ Նար. մծբ.։)
Աճումն սրտմտութեան, բարդումն ոխակալութեան։ Մոռացումն մահու, բարդումն ամբարհաւաճութեան. (Կլիմաք.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարդումն | բարդմունք |
| accusatif | բարդումն | բարդմունս |
| génitif | բարդման | բարդմանց |
| locatif | բարդման | բարդմունս |
| datif | բարդման | բարդմանց |
| ablatif | բարդմանէ | բարդմանց |
| instrumental | բարդմամբ | բարդմամբք |