ԳԹԱՐԿՈՒԹԻՒՆ ԳԹԱՐԿՈՒՄՆ. Գութ՝ այսինքն՝ աղերս արկանելն. պաղատանք. եւ Անկումն գթոյ ի սիրտ. գթասիրութիւն.
Քո առաջի տէր գթարկութիւն գրեալս արտասուօք. (Նար. ՟Լ։)
Զիա՞րդ ոչ որպէս ի մեռեալ գթարկումն անկաւ ի սիրտ քո։ (Վրք.հց. ՟Դ. ձ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գթարկութիւն | գթարկութիւնք |
| accusatif | գթարկութիւն | գթարկութիւնս |
| génitif | գթարկութեան | գթարկութեանց |
| locatif | գթարկութեան | գթարկութիւնս |
| datif | գթարկութեան | գթարկութեանց |
| ablatif | գթարկութենէ | գթարկութեանց |
| instrumental | գթարկութեամբ | գթարկութեամբք |